به نام آنکه هم یاد است و هم یادگار

بهار 1400 فصل رویش است؛ موهبتی است که ما ایرانیان گرامی اش می داریم و شروعی تازه از زندگی مان را با آن آغاز می کنیم. اگر نوروز 1401 تنها، روزی بود در میان روزهایی که چرخ بی درنگ فلک پدیدشان می آورد، گرامیداشت آن بیهوده و عبث می نمود و اگر ظاهر بهار را که فصل نو شدن است، در کنار باطن آن قرار دهیم، حقایق عالم هستی آشکار می گردد و به تعبیر شاعرانه:

بسی گردش کند گردون

بسی لیل و نهار آرد

پس هدف ما در بهار، باید تأسی از طبیعت باشد. در جوان شدن و نو شدن!

 

رسیدن سال نو همیشه نوید بخش افکار نو، کردار نو و تصمیم های نو برای آینده است؛ آینده ای که همه امیدواریم و باید که بهتر از گذشته باشد. شایسته است که همزمان با فرارسیدن ایام نوروز و آغاز زمان تغییر، با هم برای هم و به یاد هم، دست به دعا برداریم و از آفریدگار دو عالم بخواهیم که:

ای گرداننده ی دلها و دیده ها، ای تدبیرگر شب ها و روزها، ای دگرگون کننده ی سال ها و حال ها، حال ما را به بهترین حال بگردان

ما بندگان خداوند متعال وظیفه داریم در این موسم نو شدن، همگام با تمامی عناصر جهان، نو شدن خود را به عرصه ظهور رسانیم. بدون شک نو شدن با تکیه بر پتانسیل های وجودی است که امکان ظهور می یابد و پتانسیل ها در اثر عملکردها و حاصل داده ها و ستانده های ما در روزگاران دور و نزدیک است.

پس بیائیم دلهایمان را نزدیک و دستهایمان را به یکدیگر بدهیم و در سال جدید با یاری هم، منظری زیبا و زندگی ای خاطره انگیز خلق کنیم. بهار طبیعت، از راه می رسد و صحنه ی جهان، آئینه تمام نمای قدرت خداوندی می گردد، با خوبی ها و بدی ها، هر آنچه که بود؛ برگی دیگر از دفتر روزگار ورق خورد و برگ دیگری از درخت زمان بر زمین افتاد.

بازهم سالی دگر گذشت و سالی دیگر در پیش رو 

اکنون که در این سال نو، وظیفه داریم در بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) نو شدن خود را همراه با نو شدن کل عناصر طبیعت به تصویر کشیم؛ جا دارد از زحمات تمامی کارکنان بیمارستان که با همت و استقامت شبانه روزی در راستای اهداف بیمارستان تلاش کرده اند قدردانی نمائیم.لذا بایسته و شایسته است، که بهترین و نیکوترین اقبال را از قادر متعال برای این بزرگواران طلب نمائیم.