علاوه بر این که دلم برای دیدن و بغل کردن و فشار دادن همه عزیزانی که دوستشون،دارم یه ذره شده....دلم برای خودمم تنگ شده

دلم برای شال و روسری های رنگی رنگیم (نه این کلاه خود و عینک و شیلد صورت  و ....)

دلم برای اون دختری که هر روز قبل از رفتن سرکار و بیرون حاضر شدن و ست کردن لباس و کیف و کفش و آرایشش یک ساعت طول میکشید (نه مثل الان پنج دقیقه ای در آنی ترین شکل ممکن....)

دلم تنگ شده برای کیف های بزرگم ک همه ی زندگیمو توش می‌پیچوندم!!!!

نه این کیسه فریزر که توش فقط یه موبایل سلفون شده س....

دلم برای عطرام، که هر روز بر اساس مودم انتخابشون میکردم، البته هنوزم عطر میزنم ولی با این ماسکا😷

بوش و حس نمیکنم

دلم برای خندیدنم برای معمولی ترین روزمرگیام تنگ شده

الان که از جلوی آینه ای رد بشم دیگه خودمم نمی شناسم.....

به امید شکست کرونا

#کرونا  ویروس

ما کرونا را شکست می دهیم و قطعا میتوانیم🙏


👈🏻 برگی از خاطره همکار خوبمان،سرکار خانم طاهری.پرستار ICU نورولوژی بیمارستان حضرت علی اصغر(ع)